Vakantielief & -Leed

In Oktober 2012 is mijn zesde Liefdesroman verschenen:

“Vakantielief & -Leed”

Renate is er blij om dat ze de caravan van haar zus mag gebruiken tijdens de zomervakantie van haar twee dochters. Ciska van elf, ziet een campingvakantie ook best zitten, maar de zestien jaar oude Sina heeft daar helemaal geen zin in en is van plan om de hele vakantie te mokken. Gelukkig klaart het humeur van het meisje al snel op als ze ontdekt dat Falco er ook is. Renate is echter meer onder de indruk van Joost, zijn vader.

Vakantielief & -leed
ISBN: 987-90-8660-208-7
Prijs €17,50
Oktober 2012
Uitgeverij Ellessy

Groetjes
Bianca

Interview met Bianca van Strien naar aanleiding van haar boek “Vakantielief & -Leed”

Op je website staat dat je naast het schrijven veel hobby’s hebt: zingen in een koor, gitaarspelen, blokfluiten in een ensemble, op kinderen van vrienden passen, met vriendinnen op stap gaan, linedansen, fotograferen, bachbloesems, computerspelletjes en sinds kort ook “Geocaching”.
Hoe doe je dat allemaal? Houd je een vast schema aan, en wat moeten we ons voorstellen bij “Geocaching”?

Doordat ik mijn werktijd (de administratie van de praktijk van mijn man en het schrijven) toch wel flexibel kan indelen, is het gemakkelijker om er hobby’s op na te houden. Zingen en gitaarspelen gaat op één avond. Blokfluiten een andere. Hoewel het me leuk leek om bij nog een koor te gaan, heb ik besloten dat niet te doen, omdat optredens en concerten elkaar dan helaas, bijvoorbeeld in de kersttijd, in de weg gaan zitten. De kinderen van de vrienden zijn inmiddels groot en op dit moment komen ze alleen nog op maandagmiddag. Linedansen is hetgeen wat het meest heeft moeten lijden onder tijdgebrek, vooral omdat dat op dezelfde avond is, als het zingen in het koor.

Geocaching is een soort spoorzoekertje, maar dan met gps-navigatie. Iemand heeft ergens op een plek waarvan hij denkt dat het er bijzonder is, een doosje met een logboek verstopt en het doel is om dat doosje te vinden, zodat je je naam in het logboek kunt schrijven. In het internet bij http://www.geocaching.com krijg je de coördinaten en dan ga je op weg en volgt de pijl (soms zijn er ook nog puzzelopdrachten bij), tot je de “schat” hebt gevonden. Heel leuk en zo heb ik toch al heel wat van de omgeving gezien. Het is ook praktisch als je ergens heen gaat waar je nog nooit geweest bent, zo leer je meteen die omgeving een beetje kennen. Vooral in grotere steden zijn er dan ook “rondleidingen” met aan het einde een Geocache te doen.
Geocaching is weliswaar iets dat veel tijd kost, maar ik heb vriendinnen die dat ook erg leuk vinden en zo kunnen we toch nog samen op stap, en het fotograferen kan daarbij natuurlijk ook.

Welke plaats neemt het schrijven tussen al deze hobby’s in? Is het iets dat je het liefst doet of komt het helemaal ergens achteraan?

Ik denk dat schrijven hobby nummer één is, maar dat ik het wel als werktijd zie en het zo ook probeer in te delen.

Wanneer schrijf je het liefst? Moet je daarvoor in een bepaalde bui zijn of ga je er gewoon voor zitten?

Als ik een idee heb, kan ik altijd schrijven, dan sta ik er s’ nachts ook voor op. Over het algemeen ben ik ‘s morgens het meest gemotiveerd. Maar ook als ik onderweg ben en even tijd heb, schrijf ik kladblokjes vol. Als ik in zo’n bui ben, vergeet ik ook alle andere hobby’s. Op momenten waarop ik even niet zo geïnspireerd ben, moet ik me er wel eens toe dwingen een verhaal te pakken om het door te lezen in de hoop er weer mee verder te kunnen, meestal lukt dat dan wel.

Waardoor heb je je voor dit verhaal laten inspireren?

Een vriendin van mij gaat ieder jaar met haar kinderen op vakantie in een huisje van haar oom, dat op een grote camping staat. Ik bezoek haar en haar familie meestal wel een of twee keer en dan zit je aan een strandje en kijk je eens goed om je heen en moet je haastig op zoek naar iets om te schrijven….

Hoeveel boeken schrijf je per jaar?

Dat kan ik niet zo goed zeggen, omdat ik niet altijd achter elkaar doorschrijf. Ik begin vaak ergens aan en als het dan verder niet loopt, kan het zijn dat er iets anders tussendoor komt, wat dan eerst af komt.

Zijn er al plannen voor een volgend boek?

Een volgend boek is al min of meer in de maak. Geschreven is het al, ik heb zelfs de omslag gezien. Afgelopen week is er echter ook weer een idee gekomen voor een nieuw boek, maar dat zit nog helemaal in de beginfase, dus kan ik er nog niet al te veel van zeggen. Zeker is, dat ik wel doorga met schrijven.

——————————————————
Recensie NBD Biblion
Eindelijk krijg Renate haar welverdiende vakantie. Na een zware periode waarin haar vriend overleed en ze alleen kwam te staan met haar twee dochters, mag ze de caravan van haar zus lenen. Sina, haar puberende dochter, is in eerste instantie niet zo heel blij met deze keuze. Dit slaat om wanneer er een wel heel leuke jongen (Falco) naast hen komt te staan. Ook tussen Renate en Joost, de vader van Falco, is er een klik. Maar dan gaat de verkering tussen de kinderen uit. Hebben Renate en Joost nog een kans? Of kiest Renate voor haar dochter? Een eenvoudig geschreven verhaal zonder veel poespas. Het kabbelt voort zonder dat er veel bijzondere dingen gebeuren. De auteur valt af en toe in herhalingen. Voor lezeressen die van ongecompliceerde verhalen houden. Het zesde boek van de schrijfster die in Duitsland woont. Normale druk. – Simone Lukkassen-Busser